အမွန္အတိုင္းေၿပာရရင္...တစ္ရက္တည္း တစ္ခ်ိန္တည္း အလုပ္အတူ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ ညီမေလး တစ္ေယာက္အလုပ္ထြက္သြားကတည္းက အလုပ္မွာ ပ်င္းတဲ့ဒဏ္ကို ေတာ္ေတာ္ေလးခံလိုက္ရတယ္..(အခုထိေတာင္ အရိွန္ကသိပ္မေသေသးဘူး ).. ဂလေက်ာ္ ၉လနီးပါး ခင္မင္ခဲ့ၾကတာေလ...
အလုပ္စ၀င္ၿပီဆိုကတည္းက ... နႏၵာႏွစ္ေယာက္ဆိုေတာ့...နာမည္တူဓါတ္စီးၿပီး ပိုခင္မိၾကတယ္ ထင္တယ္...
သူကလည္းပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ကိုယ္ကလည္းပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဆိုေတာ့ အလုပ္၀င္ၿပီးသိပ္မၾကာခင္ပဲ
သူ ့ ့အေဆာင္ကိုလိုက္လည္ၿပီးေနၿပီ.... ေနာက္၂လေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုယ္အိမ္မွာ သူလိုက္အိပ္တယ္...
စကားကို ဘြင္းဘြင္းေၿပာတဲ့သူ့ကို ကိုယ္အိမ္က မိသားစုေတြကလည္းခင္တယ္... အိမ္ကေမာင္ေလးကို သူေခၚတာ 'အသည္းၾကီး' တဲ့...
ဟိုက ရွက္လို ့..... အဲလိုပါဆို.. ;-P
ရံုးမွာ ေကာ္ဖီသြားေဖ်ာ္ရင္လည္းအတူတူ...
ထမင္းစားၿပီးလို ့ လမ္းေလ်ာက္ထြက္လည္းအတူတူ...
တခါတေလ အလုပ္မလုပ္ခ်င္လို ့ ပ်င္းၾကတာလည္းအတူတူ...
ရံုးပိတ္ရက္ ၿမိ ု့ထဲမွာရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ရင္လည္းအတူတူ....
ေပါက္ကရကလည္း..အလြန္ေၿပာတတ္သူဆိုေတာ သူနဲ ့ေတြ ့ရင္ေတာ့ မပ်င္းေစရဘူးမွတ္...
တခါတေလေတာ့လည္း သူရင္ဖြင့္တာေလးေတြနားေထာင္ၿပီး သူ ့ကိုသနားရတာလဲ ခဏခဏ..
သူ ့ဆီက စာေရာက္တာလည္း ခုခ်ိန္ထိမၿပန္ရေသးဘူး...သူကလည္း....'အစ္မအေၾကာင္းသိလို ့ မေမွ်ာ္ဘူးတဲ့'
သူကလည္းေနရာေဟာင္းကိုၿပန္သြားသလို ကိုယ္ကလည္းေနရာေဟာင္းမွာက်န္ခဲ့တာပါပဲ...
ဘာပဲေၿပာေၿပာ တစ္ေၿမထဲေနတစ္ေရတည္းေသာက္ဆိုေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့ေနာ္...
Wednesday, October 15, 2008
ညီမေလး ... သို့
